Перевод: с английского на польский

с польского на английский

kiwać (kiwnąć

См. также в других словарях:

  • kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… …   Słownik języka polskiego

  • kiwać — głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 …   Słownik frazeologiczny

  • kiwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kiwaćam, kiwaća, kiwaćają {{/stl 8}}– kiwnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kiwaćnę, kiwaćnie, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} rytmicznie poruszać czymś raz w jedną, raz w drugą stronę; kołysać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwnąć — Kiwać głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 …   Słownik frazeologiczny

  • kiwać się — I – kiwnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} przechylać się raz w jedną, raz w drugą stronę; o przedmiotach: stojąc nierówno, chwiać się na boki, być wprawionym w ruch wahadłowy; kołysać się, bujać się, huśtać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kiwał się nad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kiwać (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwnąć — → kiwać …   Słownik języka polskiego

  • palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …   Słownik języka polskiego

  • palec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. paleclca, lm D. paleclców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z pięciu owalnych, zginających się członków kończących rękę i stopę człowieka; także: zakończenie kończyn zwierząt i …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… …   Słownik języka polskiego

  • but — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. bucie {{/stl 8}}{{stl 7}} część ubioru, okrycie na stopę z podeszwą od spodu z trwałego, elastycznego materiału, zwykle również z obcasem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lewy, prawy but. Buty skórzane, gumowe. Buty… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»